Πώς θα τελειώσει ο αμερικανικός αιώνας
Τίποτα δε διαρκεί για πάντα. Οι πυλώνες της Αμερικανικής Αυτοκρατορίας καταρρέουν σε πραγματικό χρόνο.
Του S.L. Kanthan
Η Αμερικανική Αυτοκρατορία, με όλες τις 800 στρατιωτικές βάσεις της παγκοσμίως, χάνει το στρατιωτικό της πλεονέκτημα. Οι πρόσφατες επιτυχίες της περιορίζονται σε ασθενέστερα έθνη όπως το Ιράκ, η Λιβύη και το Αφγανιστάν. Ο γεωπολιτικός αναλυτής SL Kanthan αποκαλύπτει πότε και πώς θα πέσει η ηγεμονική δύναμη.
«Είσαι ένας καταδικασμένος εγκληματίας».
«Είσαι εγκληματίας. Θα γίνεις ένας καταδικασμένος εγκληματίας μόλις φύγεις από το αξίωμά σου».
«Είσαι ένας αποτυχημένος. Έκανες σεξ με μια πορνοστάρ όταν η γυναίκα σου ήταν έγκυος».
Όχι, αυτές δεν είναι ατάκες από ένα άθλιο ριάλιτι, αλλά από το προεδρικό ντιμπέιτ των ΗΠΑ πριν από μερικές ημέρες. Ο λεγόμενος ηγέτης του ελεύθερου κόσμου, ο 81χρονος Μπάιντεν, συχνά ψέλλιζε ασυνάρτητα και έμοιαζε με ένα ασθενή με άνοια που θα έπρεπε να νοσηλευτεί.
Ωστόσο, δεν πρόκειται μόνο για τον Μπάιντεν ή τον Τραμπ, η ίδια η αμερικανική αυτοκρατορία είναι γερασμένη και πλησιάζει στο τέλος της.
Για τους αντικειμενικούς γεωπολιτικούς αναλυτές, η πτώση και η παρακμή των ΗΠΑ ήταν εμφανής εδώ και καιρό, αλλά η κατάρρευση θα επιταχυνθεί γρήγορα και θα γίνει αναμφισβήτητα αυτή τη δεκαετία. Πώς θα εξελιχθεί το τέλος της αυτοκρατορίας; Ας το περιγράψουμε.
Το 1980, κανείς στην ΕΣΣΔ δε θα είχε προβλέψει την πτώση του συστήματός της. Η μόνη διαφορά μεταξύ της Σοβιετικής Ένωσης και των ΗΠΑ είναι ότι οι τελευταίες δε θα διαλυθούν ειρηνικά. Ο εξαίρετος συνδυασμός της ύβρεως και της απληστίας μεταξύ των ολιγαρχών που κυβερνούν την Αμερική θα είναι ένα τρομερό εμπόδιο σε οποιαδήποτε ειρηνική διαπραγμάτευση μιας νέας αρχιτεκτονικής ασφάλειας.
Το πιο σημαντικό είναι ότι ο εδραιωμένος ρατσισμός και ιμπεριαλισμός στην ψυχή του αγγλοαμερικανικού κατεστημένου, θα αντισταθεί σθεναρά στην αποδοχή της Ασίας ως το νέο κέντρο της παγκόσμιας εξουσίας. (Το επίκεντρο της ευημερίας και της επιρροής θα μπορούσε να είναι η Ευρασία, εάν η Ευρώπη καταφέρει να απελευθερωθεί από την αμερικανική κυριαρχία).
Οι Αμερικανοί είναι τρομεροί με την ιστορία, έτσι νομίζουν ότι είναι μοναδικοί και ότι ο αμερικανικός αιώνας θα διαρκέσει για πάντα. Αλλά όλες οι αυτοκρατορίες ανεβαίνουν και πέφτουν. Πιο διαφωτιστικό είναι το γεγονός ότι όλες οι αυτοκρατορίες ακολουθούν πανομοιότυπα μονοπάτια ανάπτυξης, παρακμής και θανάτου. Μπορεί κανείς να μελετήσει την αιγυπτιακή, τη ρωμαϊκή, την ελληνική, την κινεζική, την ινδική, την ισπανική, την ολλανδική, την πορτογαλική, τη γαλλική, τη γερμανική και τη βρετανική αυτοκρατορία και να βρει εκπληκτικές ομοιότητες.
Στα αρχικά στάδια, υπάρχει ειρήνη και ευημερία που καθοδηγείται από την παραγωγικότητα και την καινοτομία. Έχοντας μόλις βγει από τη σχετική φτώχεια, οι άνθρωποι εργάζονται σκληρά και εξοικονομούν χρήματα.
Στη συνέχεια, η κοινωνία εφησυχάζει και το πολιτικό σύστημα μετατρέπεται σιγά-σιγά σε κλεπτοκρατία. Η αυτοκρατορία καταφεύγει στο χρέος και σε πολέμους λεηλασίας για να αντισταθμίσει την πτώση του βιοτικού επιπέδου.
Στο τελικό στάδιο, υπάρχει μια κατάρρευση της ηθικής και του σκοπού που ενώνουν ένα έθνος. Οι κυβερνήτες ενθαρρύνουν τον εκφυλισμό και τον ηδονισμό για να αποσπάσουν την προσοχή των μαζών. Το χρέος εκρήγνυται, η παραγωγικότητα και το ανταγωνιστικό πλεονέκτημα πέφτουν κατακόρυφα, η ανισότητα γίνεται εντυπωσιακή, ο πατριωτισμός χάνει την ελκυστικότητά του και ο εμφύλιος πόλεμος διαφαίνεται στον ορίζοντα. Σε αυτό το σημείο, προνοητικοί και αποφασισμένοι αντίπαλοι εμφανίζονται για να αμφισβητήσουν και τελικά να νικήσουν την αυτοκρατορία.
Όποιος αναλύει την αυτοκρατορία των ΗΠΑ μπορεί να δει σε ποιο στάδιο βρίσκονται αυτή τη στιγμή.
Οι Πυλώνες της Αμερικανικής Αυτοκρατορίας
Η Αμερικανική Αυτοκρατορία είναι – και σύντομα «ήταν» – η μεγαλύτερη και η πιο ισχυρή στην ανθρώπινη ιστορία. Με 800 στρατιωτικές βάσεις και άλλα «νούφαρα» σε 140 χώρες, η Αμερικανική Αυτοκρατορία έχει πετύχει αυτό που καμία άλλη αυτοκρατορία δε θα μπορούσε στην ιστορία του κόσμου.
Ωστόσο, αυτό που πραγματικά στηρίζει την αυτοκρατορία των ΗΠΑ δεν είναι ο στρατός, αλλά το Δολάριο Βασιλιάς. Έγινε αποθεματικό νόμισμα το 1944 στη διάσκεψη του Bretton Woods, και το δολάριο σχεδόν πέθανε το 1971 όταν οι ΗΠΑ αθέτησαν τις υποχρεώσεις τους και βγήκαν από τον κανόνα του χρυσού. Περιέργως όμως, το δολάριο διασώθηκε με την έξυπνη συμφωνία του πετροδολαρίου που επιτεύχθηκε με τη Σαουδική Αραβία. Τώρα, το δολάριο των ΗΠΑ είναι το de facto νόμισμα για την τιμολόγηση όλων των εμπορευμάτων στον κόσμο· και αυτή η ζήτηση μετατρέπει το δολάριο στο κυρίαρχο νόμισμα για το παγκόσμιο εμπόριο και τα συναλλαγματικά αποθέματα σε όλα τα έθνη.
Έτσι, το δολάριο ΗΠΑ έχει δύο βασικά πλεονεκτήματα:
Διατηρεί τη δύναμή του παρά το τεράστιο εμπορικό έλλειμμα και τα δημοσιονομικά ελλείμματα των ΗΠΑ.
Μπορεί να χρησιμοποιηθεί για την επιβολή κυρώσεων και την τιμωρία των εθνών που δεν υπακούουν στην Αμερική.
Το ισχυρό δολάριο βοηθά στην προσέλκυση των καλύτερων μυαλών από όλο τον κόσμο, ένας κρίσιμος παράγοντας για τη διατήρηση της ηγετικής θέσης της Αμερικής στην επιστήμη και την τεχνολογία. Η καινοτομία, φυσικά, αποτελεί βασικό πυλώνα κάθε αυτοκρατορίας.
Υπάρχει επίσης μια συνεργιστική σχέση μεταξύ του δολαρίου και του στρατού των ΗΠΑ. Η ηγεμονία του δολαρίου επιτρέπει τη δαπάνη 1 τρισεκατομμυρίου δολαρίων ετησίως για τον στρατό, καθώς και επιπλέον τρισεκατομμυρίων για αέναους πολέμους, τα οποία δεν είναι μόνο τα προγράμματα προμήθειας για τους στρατιωτικούς εργολάβους, αλλά λειτουργούν επίσης ως προειδοποίηση για τους υποτελείς και τους πιθανούς αντιπάλους. «Μην απειθαρχείτε στην Αμερικανική Αυτοκρατορία, ή αλλιώς».
Ενώ τα χρήματα και ο στρατός είναι απαραίτητα, η ήπια ισχύς είναι πιο κρίσιμη σε έναν κόσμο 8 δισεκατομμυρίων ανθρώπων, οι οποίοι έχουν εύκολη πρόσβαση σε ποικίλες και άφθονες πληροφορίες.
Η δημοκρατία είναι μια επικίνδυνη λέξη για μια αυτοκρατορία, η οποία πρέπει έτσι να διασφαλίσει ότι οι άνθρωποι (ψηφοφόροι) προπαγανδίζονται πλήρως για να υποστηρίξουν την αυτοκρατορία. Αυτός είναι ο λόγος για τον οποίο τα αμερικανικά μέσα ενημέρωσης και τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης κυριαρχούν στο επίκεντρο της πληροφορίας σε όλο τον κόσμο.
Ωστόσο, μετά από χρόνια αμέλειας και διαρκούς ύβρεως, οι ΗΠΑ έχουν εισέλθει στον ιμπεριαλισμό του τελευταίου σταδίου και όλοι οι πυλώνες που περιγράφηκαν παραπάνω καταρρέουν ταυτόχρονα.
Ο στρατός των ΗΠΑ δεν είναι πλέον υπερδύναμη
«Μας αρέσει ο πόλεμος, γιατί είμαστε καλοί σε αυτόν. Είμαστε καλοί σε αυτόν γιατί έχουμε πολλή εξάσκηση. Δεν είμαστε καλοί σε τίποτα άλλο πια», δήλωσε ο Τζορτζ Κάρλιν, ο λαμπρός Αμερικανός κωμικός.
Ωστόσο, οι ΗΠΑ χάνουν το πλεονέκτημά τους και στους πολέμους. Οι μόνες χώρες που μπορούν να νικήσουν οι ΗΠΑ είναι εκείνες που είναι σχετικά πολύ πιο αδύναμες – όπως το Ιράκ (το οποίο αποδυναμώθηκε σημαντικά μετά από μια δεκαετία εξοντωτικών κυρώσεων), η Λιβύη, το Αφγανιστάν κ.λπ. Οι ΗΠΑ που βοηθούν το Ισραήλ να διεξάγει έναν γενοκτονικό πόλεμο στην ανυπεράσπιστη Γάζα είναι το πιο πρόσφατο παράδειγμα.
Ωστόσο, κοιτάξτε πώς οι ΗΠΑ χάνουν τον πόλεμο δι' αντιπροσώπων εναντίον της Ρωσίας στην Ουκρανία. Ο ετήσιος στρατιωτικός προϋπολογισμός των χωρών των ΗΠΑ και του ΝΑΤΟ μαζί, είναι το εντυπωσιακό ποσό των 1,6 τρισεκατομμυρίων δολαρίων. Αυτό είναι 25 φορές μεγαλύτερο από αυτό του ρωσικού στρατιωτικού προϋπολογισμού.
Ωστόσο, μετά από περισσότερα από δύο χρόνια συγκρούσεων, η Ρωσία παραμένει αήττητη, ενώ ο κωμικός Ζελένσκι προειδοποιεί ότι η Ουκρανία έχει χάσει πάρα πολλούς άνδρες και δεν έχει πολύ χρόνο. Το πιο σημαντικό, η Ρωσία είναι σε θέση να κατασκευάσει περισσότερα πυρομαχικά από τις αποβιομηχανοποιημένες ΗΠΑ και την Ευρώπη μαζί!
Στη Μέση Ανατολή, οι ΗΠΑ προσπάθησαν να δημιουργήσουν έναν «συνασπισμό των πρόθυμων» για να νικήσουν τους Χούθι στην Υεμένη, μια από τις φτωχότερες χώρες στον κόσμο. Πρώτον, σχεδόν καμία ευρωπαϊκή χώρα δεν εντάχθηκε στη λεγόμενη Επιχείρηση Φύλακας της Ευημερίας. Δεύτερον, η αντιστασιακή ομάδα της Υεμένης όχι μόνο έχει αντέξει τους αμερικανικούς βομβαρδισμούς, αλλά καταρρίπτει αμερικανικά drones και εκτοξεύει ακόμη και αντιπλοϊκούς βαλλιστικούς πυραύλους εναντίον αμερικανικών αεροπλανοφόρων.
Όσο για τους φημισμένους Αμερικανούς στρατιωτικούς εργολάβους, δεν μπορούν να παράγουν πυραύλους, μαχητικά αεροσκάφη και αεροπλανοφόρα χωρίς κινεζικά προϊόντα και εξαρτήματα - συμπεριλαμβανομένων των σπάνιων γαιών, τα οποία είναι απαραίτητα για σχεδόν κάθε όπλο υψηλής τεχνολογίας. Όπως ομολόγησε ο διευθύνων σύμβουλος της Raytheon, η εταιρεία του εξαρτάται από χιλιάδες Κινέζους προμηθευτές.
Η Κίνα έχει τώρα το μεγαλύτερο ναυτικό στον κόσμο. Και η ναυπηγική της ικανότητα είναι 250 φορές μεγαλύτερη από αυτή της Αμερικής. Όσον αφορά την τεχνολογία των drones, η Κίνα είναι τόσο πολύ πιο προηγμένη από τις ΗΠΑ, που ακόμα και ο ουκρανικός στρατός έχει απορρίψει τα αμερικανικά drones για τα κινεζικά drones της DJI.
Πιο σημαντικό είναι το γεγονός ότι η Κίνα και η Ρωσία έχουν υπερηχητικούς πυραύλους, τους οποίους οι ΗΠΑ δεν έχουν ανακαλύψει ακόμα. Συνδυάστε τους υπερηχητικούς πυραύλους με 1000 πυρηνικές κεφαλές που θα έχει η Κίνα μέχρι το 2030 και αμεσα μπορείτε να στοιχηματίσετε με ασφάλεια ότι δε θα υπάρξει θερμός πόλεμος μεταξύ ΗΠΑ και Κίνας.
Εν ολίγοις, η Αμερικανική Αυτοκρατορία έχει χάσει το στρατιωτικό της πλεονέκτημα. Ο πόλεμος δι' αντιπροσώπων στην Ουκρανία θα μπορούσε κάλλιστα να είναι ο τελευταίος πόλεμος της Αμερικής. Μόλις η Ρωσία κερδίσει αποφασιστικά, καμία ασιατική χώρα δε θα ακολουθήσει τις ΗΠΑ σε έναν πόλεμο εναντίον της Κίνας. Η Pax Americana θα είναι επίσημα νεκρή στο εγγύς μέλλον.
Το δολάριο ΗΠΑ αντιμετωπίζει ένα θάνατο από χίλιες πληγές
Όσο για το ισχυρό δολάριο ΗΠΑ, αντιμετωπίζει επιθέσεις από όλες τις κατευθύνσεις. Όλοι προσπαθούν να αποσυνδεθούν από το «τρομοκρατικό δολάριο» - όπως το αποκάλεσε ο Ινδός δισεκατομμυριούχος Uday Kotak. Η προσπάθεια αποδολαριοποίησης έχει επιταχυνθεί σε όλο τον κόσμο από την επιβολή δρακόντειων κυρώσεων στη Ρωσία και την κλοπή εκατοντάδων δισεκατομμυρίων δολαρίων από τη ρωσική Αγορά Συναλλάγματος (FOREX) πριν από δύο χρόνια. Το διμερές εμπόριο Κίνας-Ρωσίας διεξάγεται τώρα κατά 90% με τοπικά νομίσματα - δηλαδή ρούβλι και γιουάν.
Συνολικά, τωρα περισσότερο από το 50% όλων των διασυνοριακών συναλλαγών στην Κίνα πραγματοποιούνται τώρα σε Κινεζικό γουάν/Ρενμίνμπι (RMB) - και ο αριθμός αυτός ήταν σχεδόν 0% το 2010.
Το μεγαλύτερο σοκ για το πετροδολάριο θα προέλθει από το πετρογιουάν - δηλαδή, όταν η Σαουδική Αραβία και άλλα μέλη του ΟΠΕΚ αρχίσουν να πωλούν το πετρέλαιο και το φυσικό αέριο σε κινεζικό γουάν. Τα τεράστια ωστικά κύματα που θα προκληθούν από αυτό δεν θα μπορούν να εκτιμηθούν.
Η αποδολαριοποίηση δε θα γίνει μόνο στους γεωπολιτικούς αντιπάλους της Αμερικής. Για παράδειγμα, η Ινδία και η Ένωση των Χωρών της Νοτιοανατολικής Ασίας (ASEAN) έχουν επίσης ξεκινήσει αυτό το ταξίδι μετασχηματισμού. Για να μην αναφέρουμε την κοινοπραξία BRICS+, η οποία εργάζεται πάνω στο δικό της εναλλακτικό χρηματοπιστωτικό σύστημα για να παρακάμψει το δολάριο, το ευρώ και το ανταλλακτήριο συναλλάγματος SWIFT.
Η αποδολαριοποίηση θα είναι ο απόλυτος εκδημοκρατισμός της παγκόσμιας οικονομίας.
Οι Επιπτώσεις της αποδολαριοποίησης
Ακριβώς όπως στο χρηματιστήριο ή σε οποιαδήποτε οικονομική δραστηριότητα, οι άνθρωποι ακολουθούν την τάση και το άρμα της οικονομίας. Αυτό θα συμβεί και με το ξεφόρτωμα του δολαρίου. Και οι επιπτώσεις της αποδολαριοποίησης θα είναι σεισμικές.
Πρώτον, η ζήτηση για δολάρια και αγορά χρέους (σ.σ. ομόλογα) των ΗΠΑ θα μειωθεί απότομα. Το άμεσο αποτέλεσμα αυτού θα είναι οι υψηλότερες αποδόσεις για τα κρατικά ομόλογα των ΗΠΑ, οι οποίες θα αποδεκατίσουν την αγορά ομολόγων βραχυπρόθεσμα, και μόνιμα θα μεταφραστούν σε υψηλότερα επιτόκια σε ολόκληρη την οικονομία των ΗΠΑ - συμπεριλαμβανομένων υψηλότερων επιτοκίων πιστωτικών καρτών και στεγαστικών δανείων.
Τα υψηλότερα επιτόκια στεγαστικών δανείων θα έχουν πολύ επιζήμιες επιπτώσεις στον τομέα των ακινήτων. Σκεφτείτε ότι η συνολική αξία των αμερικανικών κατοικιών είναι 47 τρισεκατομμύρια δολάρια. Εάν τα επιτόκια των στεγαστικών δανείων φτάσουν το 15% - διπλάσιο από το επιτόκιο σήμερα - ο αντίκτυπος στις κατοικίες και το εμπόριο θα είναι καταστροφικός. Οι άνθρωποι σήμερα ξεχνούν ότι, το 1981, το μέσο επιτόκιο στεγαστικών δανείων στις ΗΠΑ ήταν 18%.
Τα επιτόκια επηρεάζουν τις τιμές των πάντων. Έτσι, το κόστος ζωής θα περάσει και πάνω από το ανώτατο όριο.
Τα νοικοκυριά και οι επιχειρήσεις, που έχουν φορτωθεί με χρέη κατά τη διάρκεια των ετών με χαμηλά επιτόκια, θα αντιμετωπίσουν μνημειώδη οικονομικά προβλήματα στην εποχή των υψηλότερων επιτοκίων.
Επίσης, οι πληρωμές χρέους της κυβέρνησης των ΗΠΑ θα είναι τεράστιες, αναγκάζοντας σημαντικές περικοπές στις δαπάνες. Το 2024, οι τόκοι για τις πληρωμές χρέους της ομοσπονδιακής κυβέρνησης των ΗΠΑ θα είναι λίγο πάνω από 1 τρισεκατομμύριο δολάρια. Τι γίνεται αν αυτή η πληρωμή διπλασιαστεί; Θα μειώσει το Κογκρέσο τις δαπάνες για ευαίσθητα θέματα όπως η Κοινωνική Ασφάλιση, το Medicare (Ομοσπονδιακό Πρόγραμμα Ασφάλισης Υγείας) και το Medicaid (Κυβερνητικό πρόγραμμα που παρέχει ασφάλιση υγείας για ενήλικες και παιδιά με περιορισμένο εισόδημα και πόρους) ή τις στρατιωτικές βάσεις των ΗΠΑ στο εξωτερικό; Θα τολμήσουν οι πολιτικοί να αυξήσουν τους φόρους και να διακινδυνεύσουν μια εξέγερση από τους ψηφοφόρους;
Οι άνθρωποι που πιστεύουν ότι οι ΗΠΑ μπορούν να εκτυπώνουν χρημα για να ξεφεύγουν απο τα προβλήματά τους έχουν αυταπάτες. Αυτό λειτουργεί σε κάποιο βαθμό μόνο όσο το δολάριο απολαμβάνει το «εξωφρενικό προνόμιό του» (σ.σ. παραμένει αποθεματικό νόμισμά). Όταν αυτό το αποκλειστικό καθεστώς αρχίσει να εξαφανίζεται, οι ΗΠΑ θα αναγκαστούν να καταπιούν τη λιτότητα, μια επίφοβη λέξη στα οικονομικά.
Οι πολιτικοί των ΗΠΑ θα αναγκαστούν επίσης να μειώσουν την παροχή ξένης βοήθειας, το αποτέλεσμα της οποίας θα είναι η μειωμένη διπλωματική δύναμη για την αμερικανική αυτοκρατορία. Ας μην ξεχνάμε ότι πολλές χώρες ψηφίζουν μαζί με τις ΗΠΑ στον ΟΗΕ μόνο λόγω νομισματικών κινήτρων. Όταν τα χρήματα στερεύουν, το ίδιο συμβαίνει και με τη φιλία στη γεωπολιτική.
Σε κάποιο σημείο, η Ευρώπη θα απελευθερωθεί επίσης από τον αμερικάνικο κλοιό, θα μεταρρυθμίσει ή θα εκδιώξει το ΝΑΤΟ, θα εξομαλύνει τις σχέσεις με τη Ρωσία και θα αναπτύξει μια αμοιβαία επωφελή συνεργασία με την Κίνα.
Οι ΗΠΑ θα δυσκολευτούν επίσης να προσελκύσουν λαμπρούς μετανάστες στον ακαδημαϊκό και εταιρικό κόσμο. Τα αμερικανικά πανεπιστήμια θα μειώσουν τις υποτροφίες, ενώ τα ερευνητικά ιδρύματα στην Κίνα, τη Ρωσία, το Χονγκ Κονγκ, τη Σιγκαπούρη κ.λπ. θα γίνουν ο κόμβος για τα πιο έξυπνα μυαλά. Μια άλλη επιλογή για την Κίνα είναι επίσης να δημιουργήσει κέντρα αριστείας σε φιλικά ευρωπαϊκά έθνη. Έτσι, για παράδειγμα, η Σερβία και η Ουγγαρία μπορούν να ανοίξουν κινεζικά πανεπιστήμια για να φέρουν τους καλύτερους επιστήμονες του κόσμου.
Θα υπάρξει επίσης αντίστροφη διαρροή επιστημόνων προς την Ινδία. Οι πιο επιτυχημένοι Ινδοί μηχανικοί λογισμικού και επιχειρηματικοί ηγέτες στις ΗΠΑ θα "κατευθυνθούν απευθείας" για την Ινδία, δημιουργώντας μια αναγέννηση στη βιομηχανία λογισμικού. Σύντομα, θα υπάρξουν ινδικές εταιρείες λογισμικού που θα ανταγωνίζονται παγκοσμίως με εταιρείες όπως η Oracle και η Google.
Η αλυσιδωτή αντίδραση θα είναι ασταμάτητη – ακριβώς όπως οι ΗΠΑ έγιναν η Μέκκα της καινοτομίας μετά τον 2ο Παγκόσμιο Πόλεμο, μετά από αιώνες κυριαρχίας της Ευρώπης. Ήδη, η Κίνα είναι #1 στον κόσμο σε διπλώματα ευρεσιτεχνίας και επιστημονικές μελέτες υψηλής ποιότητας· και είναι ο αδιαμφισβήτητος ηγέτης σε πολλές τεχνολογίες όπως το 5G, τα ηλεκτρικά οχήματα, τις μπαταρίες, τους ηλιακούς συλλέκτες, την πυρηνική ενέργεια και πολλές κατηγορίες στην τεχνητή νοημοσύνη.
Ενώ οι ΗΠΑ έχουν κάποιο πλεονέκτημα σε μια χούφτα τομέων όπως οι ημιαγωγοί, η Κίνα θα καλύψει τη διαφορά και θα ξεπεράσει τις ΗΠΑ τα επόμενα χρόνια.
Και όταν η οικονομία των ΗΠΑ αποδυναμωθεί, η Κίνα θα προχωρήσει μπροστά. Ο συνδυασμός της έρευνας, των πρακτικών ιδεών και της παραγωγής θα δώσει στην Κίνα το πλεονέκτημα που οι ΗΠΑ απολάμβαναν για λίγο στις δεκαετίες του 1950 και του 1960. Ωστόσο, σε αντίθεση με την Αμερική, η Κίνα δεν θα αναθέσει σε τρίτους την παραγωγή της ούτε θα αγκαλιάσει τον χρηματοπιστωτικό καπιταλισμό που κατέστρεψε την οικονομία των ΗΠΑ.
Ένα αδύναμο δολάριο θα μειώσει επίσης την ικανότητα των αμερικανικών εταιρειών - ειδικά των χρηματοπιστωτικών γιγάντων όπως η BlackRock - να αποκτήσουν εταιρείες σε όλο τον κόσμο. Στην πραγματικότητα, θα συμβεί το ακριβώς αντίστροφο - δηλαδή, ξένες εταιρείες θα αγοράσουν μετοχές από πρώην αμερικανικούς γίγαντες. Και οι επιπτώσεις θα είναι σημαντικές.
Για παράδειγμα, φανταστείτε τις ασιατικές χώρες να γίνονται μεγάλοι μέτοχοι στις μητρικές εταιρείες του Facebook, της Google, της Wall Street Journal, του CNN κ.λπ. Και οι ασιατικές εταιρείες θα γίνουν σημαντικοί διαφημιστές και στα δυτικά μέσα ενημέρωσης. Το αποτέλεσμα; Η κάλυψη των δυτικών μέσων ενημέρωσης θα άλλαζε δραματικά. Ξαφνικά, τα αμερικανικά μέσα ενημέρωσης θα αναγκαστούν να είναι αντικειμενικά και να εισαγάγουν εντελώς διαφορετικές αφηγήσεις. Ίσως, τα βιβλία ιστορίας και η Βικιπαίδεια να ξαναγραφτούν με πολλούς τρόπους.
Τέλος, μια από τις πιο επικίνδυνες πτυχές της απώλειας της ηγεμονικής δύναμης θα είναι η πιθανή εκδίκηση από όλες τις χώρες που οι ΗΠΑ έχουν καταπιέσει ή καταστρέψει κατά τη διάρκεια αυτών των δεκαετιών - από τη Λατινική Αμερική μέχρι τη Μέση Ανατολή και την Ασία.
Τι θα συμβεί αν οι ισχυρές χώρες του μέλλοντος - η Ρωσία, το Ιράν και η Κίνα - θέλουν να επιβάλουν εξοντωτικές κυρώσεις στις ΗΠΑ; Ίσως η Ρωσία να πει σε άλλες χώρες να σταματήσουν να αγοράζουν πετρέλαιο και φυσικό αέριο απο την Αμερική· και η Κίνα μπορεί να επιβάλει κυρώσεις σε iPhone και Tesla λόγω ανησυχιών για κατασκοπεία!
Συμπέρασμα
«Οι Αμερικανοί είναι η ζωντανή διάψευση του καρτεσιανού αξιώματος, «σκέφτομαι, άρα υπάρχω». Οι Αμερικανοί δε σκέφτονται, αλλά υπάρχουν» – Ιταλός φιλόσοφος, Julius Evola.
Όταν η αμερικανική αυτοκρατορία αρχίσει να καταρρέει, η αντίδραση των απλών Αμερικανών θα είναι αρκετά βίαιη, αφού κανείς δεν είναι προετοιμασμένος για το μέλλον. Έχοντας συνεχώς πειστεί ότι η Αμερική είναι η μεγαλύτερη χώρα, οι μάζες αγνοούν εντελώς τα οικονομικά και τα γεωπολιτικά τσουνάμι που έρχονται. Θα υπάρξει χάος, έγκλημα και ενδεχομένως ακόμη και εμφύλιος πόλεμος, καθώς οι Αμερικανοί θα αναζητούν έναν αποδιοπομπαίο τράγο για να εξηγήσουν την πτώση της αυτοκρατορίας.
Όσο για τους άλλους, ετοιμαστείτε για έναν ασιατικό αιώνα. Αν η Ευρώπη φανεί έξυπνη, θα δούμε έναν πιο ευημερούντα ευρασιατικό αιώνα.
