Του Joel Smalley
Η Ελλάδα από την έναρξη του εμβολιασμού τον Ιανουάριο 2021, μέχρι σήμερα οπού το 76% του πληθυσμού είναι πλήρως ή μερικώς εμβολιασμένο έχει καταφέρει να έχει:
Αύξηση Υπερβάλλουσας Θνησιμότητας: 168%
Αύξηση Θανάτων από COVID: 229%
Η Κύπρος από την έναρξη του εμβολιασμού τον Ιανουάριο 2021, μέχρι σήμερα οπού το 77% του πληθυσμού είναι πλήρως ή μερικώς εμβολιασμένο έχει καταφέρει να έχει:
Αύξηση Υπερβάλλουσας Θνησιμότητας: 456%
Αύξηση Θανάτων από COVID: 326%
Προσδοκόμενα Αποτελέσματα
Οι θάνατοι από COVID και η συνολική υπερβάλλουσα θνησιμότητα θα πρέπει να αρχίσουν να τείνουν χαμηλότερα μετά τις αρχικές εστίες COVID του 2020 λόγω: 1
Θανάτων που τώρα συσσωρεύονται από μεταγενέστερες περιόδους·
Ευάλωτου πληθυσμού·
Ευρύτερης προστατευτικής ανοσίας της αγέλης·
Εξασθένησης του ιού·
Καλύτερων θεραπειών (περισσότερες πρώιμες θεραπείες με neutraceuticals, ιβερμεκτίνη και υδροξυχλωροκίνη, λιγότερο μηχανικό αερισμό2).
Η υπόθεση που γίνεται για το εμβόλιο
Υποστηρίζεται ότι το εμβόλιο ότι είναι αισθητά αποτελεσματικό στη μείωση της θνησιμότητας από COVID και επίσης ότι είναι ασφαλές. Εάν αυτοί οι ισχυρισμοί είναι σωστοί, θα πρέπει να αναμένουμε ακόμη λιγότερους θανάτους από ότι αναμενόταν παραπάνω λόγω σημαντικά λιγότερων θανάτων από COVID και ασήμαντων θανάτων από τα εμβόλια, δηλαδή μείωση της υπερβάλλουσας θνησιμότητας από όλα τα αιτία.
Τα Εμπειρικά Αποτελέσματα
Το ποσοστό θνησιμότητας από COVID είναι υψηλότερο μετά τους μαζικούς εμβολιασμούς.
Υπάρχει εμφανής μείωση του ποσοστού θανάτων από COVID σε μόνο 38 από τις 202 χώρες που μελετήθηκαν (19%). Ως εκ τούτου, στη συντριπτική πλειοψηφία των χωρών, τόσο το ποσοστό όσο και ο αριθμός των θανάτων από COVID μετά τα προγράμματα εμβολιασμού, είναι υψηλότερος από ότι πριν.
Στην πραγματικότητα, το ποσοστό θνησιμότητας από COVID αυξάνεται από 1,4 σε 2,0 (θανάτους ανά εκατομμύριο σε ημερήσιο παγκόσμιο μέσο όρο) μετά την έναρξη των μαζικών εμβολιασμών, μια αύξηση 42%. Καταραμένες συγχυτικές μεταβλητές! 3
Δώστε ιδιαίτερη προσοχή στην Αυστραλία, τη Βραζιλία, το Μπρουνέι, την Καμπότζη, τα νησιά Κέιμαν, την Κόστα Ρίκα, την Κούβα, την Κύπρο, την Εσθονία, τις Νήσους Φερόε, τα Φίτζι, τη Φινλανδία, την Ελλάδα, τη Γροιλανδία, τη Γουιάνα, την Ουγγαρία, την Ισλανδία, την Ινδονησία, τη Νήσο του Μαν, την Ιαπωνία, το Λάος, τη Λετονία, τη Μαλαισία, τις Μαλδίβες, τον Μαυρίκιο, το Μονακό, τη Μογγολία, το Νεπάλ, τη Νέα Ζηλανδία, τη Νορβηγία, τις Φιλιππίνες, τη Ρουάντα, τον Άγιο Χριστόφορο και νέβις, τις Σεϋχέλλες, τη Σιγκαπούρη, τη Νότια Κορέα, τη Σρι Λάνκα, την Ταϊβάν, την Ταϊλάνδη, το Τιμόρ, τους Νήσους Τουρκς και Κάικος, Τα ΗΑΕ, η Ουρουγουάη, η Βενεζουέλα, το Βιετνάμ και οι νήσοι Ουώλλις και Φουτούνα για να δείτε τι συμβαίνει όταν εμβολιάζεις επιθετικά έναν παρθένο πληθυσμό, ειδικά εν μέσω της έξαρσης μιας επιδημίας.
Τα ποσοστά υπερβάλλουσας θνησιμότητας από όλα τα αιτία είναι υψηλότερα μετά τους μαζικούς εμβολιασμούς.
Στο 69% των χωρών που αναφέρουν θνησιμότητα από όλες τις αιτίες (70 από τις 101), η συνολική υπερβάλλουσα θνησιμότητα είναι υψηλότερη μετά τα προγράμματα εμβολιασμού κατά της COVID. Σε καμία χώρα δεν υπάρχει συνολική υπερβάλλουσα θνησιμότητα χαμηλότερη από ότι υπήρχε τη στιγμή που ξεκίνησαν τα προγράμματα μαζικού εμβολιασμού.
Στην πραγματικότητα, το ποσοστό υπερβάλλουσας θνησιμότητας αυξάνεται από 3,1 σε 4,1 (θανάτους ανά εκατομμύριο σε ημερήσιο παγκόσμιο μέσο όρο) μετά την έναρξη των μαζικών εμβολιασμών, μια αύξηση κατά 33%.
Το ποσοστό αύξησης της θνησιμότητας από COVID φαίνεται να συσχετίζεται θετικά με το ποσοστό του εμβολιασμού. Με άλλα λόγια, οι χώρες που έχουν χαμηλότερα ποσοστά εμβολιασμού (π.χ. πολλές αφρικανικές χώρες) έχουν επίσης τις χαμηλότερες αυξήσεις στη θνησιμότητα από covid. Αντίθετα, οι χώρες που εμβολιάστηκαν νωρίς και επιθετικά (π.χ. Ευρώπη, Βόρεια Αμερική και Ισραήλ) υπέφεραν συγκριτικά χειρότερα.
Παρεμπιπτόντως, φαίνεται επίσης ότι οι χώρες με χαμηλότερα ποσοστά εμβολιασμού είχαν επίσης χαμηλότερα ποσοστά θνησιμότητας από COVID πριν από τις εκστρατείες εμβολιασμού, πιθανώς λόγο του ότι είχαν τις λιγότερες παρεμβάσεις (σ.σ. lockdown, περιορισμούς κτλ).
Ωστόσο, ο ρυθμός αύξησης του ποσοστού θνησιμότητας από COVID μετά τους μαζικούς εμβολιασμούς επίσης συσχετίζεται θετικά με το ποσοστό του εμβολιασμού.
Η πολλαπλή γραμμική παλινδρόμηση επιβεβαιώνει τα αποτελέσματα. Η ανάλυση του Ποσοστού Θνησιμότητας από COVID μετά τους Εμβολιασμούς ως συνάρτηση μεταβλητών του Εμβολιασμένου Πληθυσμού και του Ποσοστού Θνησιμότητας από COVID πριν τους Εμβολιασμούς, φανερώνει μια στατιστικά σημαντική θετική συσχέτιση και με τις δύο αυτές μεταβλητές (p=3,6% και p=0,0% αντίστοιχα) και εξηγεί το σχεδόν 40% του Συντελεστή προσδιορισμού R² (σ.σ. που μας δείχνει το ποσοστό μεταβλητότητας των δυο αυτών μεταβλητών).
Με άλλα λόγια, το ποσοστό θνησιμότητας από COVID μετά το μαζικό εμβολιασμό συνεχίζεται με τον ίδιο τρόπο όπως και πριν, αλλά επιδεινώνεται ανάλογα με το ποσοστό εμβολιασμού του πληθυσμού. Αυτό είναι, φυσικά, το ακριβώς αντίθετο από αυτό που θα περιμένατε εάν το εμβόλιο ήταν αποτελεσματικό στη μείωση της θνησιμότητας από COVID.
Παρατηρώντας καθεμία από τις 202 χώρες της μελέτης, είναι εμφανή τα ακόλουθα πρότυπα:
Ο ρυθμός θνησιμότητας από COVID συνεχίζεται σχεδόν στο ίδιο ποσοστό μετά τον μαζικό εμβολιασμό όπως και πριν·
Ο ρυθμός θνησιμότητας από COVID αυξάνεται μετά το μαζικό εμβολιασμό ή η αύξηση πριν το μαζικό εμβολιασμό, ήταν ασήμαντη ή εντελώς απούσα·
Ο ρυθμός θνησιμότητας από COVID επιβραδύνεται εκεί όπου το ποσοστό εμβολιασμού του πληθυσμού είναι χαμηλό·
Συμπέρασμα
Η υπόθεση περί ασφαλούς και αποτελεσματικού™ εμβολίου απορρίπτεται.
Στην πραγματικότητα, σύμφωνα με τα στοιχεία, το πιο προφανές συμπέρασμα είναι ότι το εμβόλιο COVID έχει προκαλέσει περισσότερο θανατικό, όχι λιγότερο, και μάλιστα πολύ περισσότερο στην πραγματικότητα, αφού πραγματικά εξάλειψε τις αναμενόμενες φυσικές επιδεινώσεις στην υγειά και δημιουργεί ακόμα περισσότερο θανατικό.
Το προειδοποιητικό σήμα είναι σημαντικό όσον αφορά τη χρονική εγγύτητα και συνέπεια μεταξύ των χωρών, ανεξάρτητα από τη γεωγραφία και τα δημογραφικά στοιχεία.
Εφαρμογή των κριτηρίων του Μπράντφορντ Χιλ (σ.σ. κριτήρια αιτιώδους συνάφειας του Hill)4:
Δυναμική συσχέτιση - οι εμβολιασμένες (πλουσιότερες) χώρες έχουν σχετικά περισσότερους θανάτους από COVID σε σχέση με τις λιγότερο εμβολιασμένες (φτωχότερες) χώρες.
Συνοχή μεταξύ χωρών και ηπείρων.
Ειδικότητα - το εμβόλιο σκοτώνει ανθρώπους.
Η Χρονική διάρκεια παρατηρείται σε σημαντικό αριθμό χωρών, ειδικά σε εκείνες που εμβολιάζονται επιθετικά εν μέσω της έξαρσης των κρουσμάτων.
Βιολογική κλίση - υπάρχει προφανής θετική συσχέτιση μεταξύ του ποσοστού εμβολιασμού και του ποσοστού θνησιμότητας από COVID και της αύξησης του ποσοστού θνησιμότητας από COVID.
Βιολογική συνάφεια - μια περίοδος 2 εβδομάδων ανοσοκαταστολής αμέσως μετά τον εμβολιασμό έχει παρατηρηθεί και αναφερθεί ευρέως, όπως και πληθώρα θανατηφόρων και ανεπιθύμητων ενεργειών. Τα στοιχεία που υποδηλώνουν ότι οι παραλλαγές του ιού γεννιούνται λόγω της μη-φυσικής επιλογής αυξάνονται επίσης5.
Συνοχή - λαμβάνουμε τις ίδιες πληροφορίες από τις αναλύσεις των συστημάτων αναφοράς ανεπιθύμητων ενεργειών του εμβολίου, τα νοσοκομειακά αρχεία, τα εθνικά συστήματα επιτήρησης, ακόμη και από τα ίδια τα δεδομένα των δοκιμών του εμβολίου (αν και κρυμμένα στα παραρτήματα των δεδομένων)6 και άλλες ανεξάρτητες αναλύσεις θνησιμότητας με διαφορετικές μεθόδους7.
Πείραμα - ολόκληρος ο κόσμος έχει υποβληθεί σε μια μαζική κλινική δοκιμή χωρίς συγκατάθεση. Ευτυχώς, διαφορετικές χώρες είχαν διαφορετικά ποσοστά λήψης εμβολίων, οπότε η συγκριτική μελέτη ήταν δυνατή για να καταδειχθεί η αιτιώδης συνάφεια, ειδικά μεταξύ χωρών με παρόμοιες γεωγραφικές και δημογραφικές ιδιότητες.
Αναλογία – Η Νόσος του Marek στα κοτόπουλα (1970)8 (σ.σ. όπου τα μη αποστειρωτικά εμβόλια ενίσχυσαν τη διάδοση ακόμα πιο θανατηφόρων ιών στα κοτόπουλα).
Πρόκειται για μια παγκόσμια αποτυχία της δημόσιας υγείας με πραγματικά πρωτοφανείς και επικές διαστάσεις.
Δεδομένα: https://ourworldindata.org/
Εναλλακτική τοποθεσία βίντεο: https://odysee.com/@realjoelsmalley:2/requiemaeternam:9
Αναφορές για τη Βιολογική Συναφεια και τη Συνοχή:
Για μια πιο λεπτομερή εξήγηση, δείτε:
Οι συγχυτικές μεταβλητές έχουν μια «αόρατη, υπόγεια» δράση δηλαδή υπεισέρχονται στην έρευνα και την επηρεάζουν προς κάποια κατεύθυνση χωρίς να είναι εύκολο να εντοπισθούν και να ελεγχθούν
Share this post