Η συγκεκριμένη διερευνητική ανάλυση διεξάχθηκε από τους μαθηματικούς Norman Fenton και Martin Neil, οι οποίοι έχουν κάνει εκτεταμένη έρευνα όλων των δεδομένων από την αρχή της πανδημίας μέχρι το τέλος του 2022, αναλύοντας όλες τις παραμέτρους που μπορούν να οδηγήσουν στην αύξηση της υπερβάλλουσας θνησιμότητας όπως ο Covid, ο μακροχρόνιος Covid, τα lockdown, η ποιότητα της υγειονομικής περίθαλψης και τα εμβόλια και τέλος βρίσκουν ποιες από αυτές τις παραμέτρους έχουν ισχυρή στατιστική συσχέτιση, ποιες λίγο και ποιες καθόλου.
Μετά την ανάλυση όλων των δεδομένων έβγαλαν το συμπέρασμα ότι ο Covid δεν είχε επίδραση στους πλεονάζοντες θανάτους, ο μακροχρόνιος Covid είχε επίσης αρνητική επίδραση, ενώ τα lockdown και η ποιότητα της υγειονομικής περίθαλψης είχε πολύ μικρή ως καθόλου επίδραση.
Όμως τα εμβόλια του Covid έδειξαν μια στατιστικά σημαντική συσχέτιση πάνω στην αύξηση της υπερβάλλουσας θνησιμότητας που παραμένει ανοδική ακόμα και όταν πέφτουν τα κρούσματα Covid τους θερινούς μήνες.
Όπως αναφέρουν:
Υπάρχει ένα ξεκάθαρο μήνυμα ότι το πρόγραμμα εμβολιασμού προκαλεί, τουλάχιστον ένα μέρος του ποσοστού της υπερβάλλουσας θνησιμότητας. Με αυτά τα δεδομένα τα εμβόλια δε φαίνονται ασφαλή.
Το πόσο διαρκεί αυτή η ακολουθία πλεοναζόντων θανάτων είναι άγνωστο και παραμένει μια τρομακτική προοπτική. Δε γνωρίζουμε εάν τα αποτελέσματα του προγράμματος εμβολιασμού παραμένουν, αλλά τα στοιχεία για έναν εύλογο βιολογικό μηχανισμό που συνδέει τα εμβόλια με τους ξαφνικούς θανάτους είναι πλέον ευρέως αποδεκτά.
Σημείωση: Στις παρακάτω εικόνες έχω σημειώσει με κόκκινο βέλος τα δεδομένα που αναφέρονται στην Ελλάδα (GRC) σε σύγκριση με τις άλλες χώρες.
Των Norman Fenton και Martin Neil
Κάνοντας τον έλεγχο δεδομένων συνήθεια
Ο Igor Chudov ήρθε σε επαφή μαζι μας πρόσφατα ζητώντας μας να ελέγξουμε την ανάλυσή του σχετικά με την παγκόσμια σχέση μεταξύ των εμβολιασμών και των πλεοναζοντων θανάτων. Το δικο του substack δίνει μια λεπτομερή περιγραφή των αποτελεσμάτων του, αλλά βασικά δεν ήταν καλά νέα για τα εμβόλια covid-19 και χειρότερα νέα για τις επιπτώσεις τους στη θνησιμότητα:
Ο Igor απλώς πήρε τα δημοσιευμένα δεδομένα που ήταν διαθέσιμα στο Our World in Data και στη βάση δεδομένων ανθρώπινης θνησιμότητας, διεξήγαγε μια απλή Ανάλυση Παλινδρόμησης και ανακάλυψε μια ανησυχητική σχέση μεταξύ της υπερβάλλουσας θνησιμότητας και των ποσοστών του εμβολιασμού έναντι του Covid-19. Έκανε επίσης μια ανάλυση ανά τεταρτημόριο, του δείκτη οικονομικής ανισότητας και υλικής στέρησης, χρησιμοποιώντας τα δεδομένα του Ηνωμένου Βασιλείου, με πολύ ανησυχητικά αποτελέσματα που επιβεβαίωσαν ότι τα λιγότερο στερημένα άτομα, δηλαδή οι πλουσιότεροι άνθρωποι, πέθαιναν με υψηλότερα ποσοστά από τους πιο στερημένους/φτωχούς ανθρώπους. Αυτό φαίνεται παράξενο, γιατί θα πρέπει να περιμένουμε από τους φτωχότερους ανθρώπους να βιώσουν χειρότερες παροχές υγειονομικής περίθαλψης από τους πλουσιότερους ανθρώπους. Αλλά δεδομένου ότι οι φτωχότεροι άνθρωποι τείνουν να έχουν χαμηλότερα ποσοστά εμβολιασμού, τότε η στέρηση φαίνεται να συγχέει την υποκείμενη αιτιώδη συσχετιση μεταξύ του εμβολιασμού και της υπερβαλουσας θνησιμότητας. Αυτό θέτει τότε το ερώτημα: Αν δεν είναι ο πλούτος που προκαλεί τη μεγαλύτερη θνησιμότητα, είναι το πρόγραμμα εμβολιασμού ή κάτι άλλο;
(Αν θέλετε να εμβαθύνετε στο έργο του Igor, έχει ετοιμάσει έναν εύχρηστο οδηγό για τις πολυάριθμες αναρτήσεις του)
Ο Συνήγορος του Διαβόλου
Έτσι, σταματήσαμε να δουλεύουμε σε άλλα πρότζεκτ και αποφασίσαμε να εξετάσουμε τα δεδομένα για να δούμε αν θα μπορούσαμε να επαναλάβουμε την ανάλυση και επίσης να διευρύνουμε τις υποθέσεις που ελέγχονται. Σε τελική ανάλυση, το να κατηγορείς τα εμβόλια είναι ένας αρκετά μεγάλος ισχυρισμός. Θέλαμε λοιπόν να ενεργήσουμε ως «Συνήγοροι του Διαβόλου» και να ρωτήσουμε εάν υπήρχαν στοιχεία που να υποστηρίζουν ΕΝΑΛΛΑΚΤΙΚΕΣ αιτίες των πλεονάζοντων θανάτων και ΟΧΙ το πρόγραμμα εμβολιασμού.
Οι εναλλακτικές υποθέσεις προς δοκιμή είναι κάπως προφανείς:
Ο Covid-19 που βρισκόταν σε έξαρση το 2022 προκαλούσε αδιάγνωστους θανάτους από Covid εντός του 2022
Ο λεγόμενος μακροχρόνιος Covid για όσους προσβλήθηκαν το 2020/21 τους προκάλεσε το θάνατο το 2022
Αυστηρότητα των μέτρων καραντίνας/lockdown του 2020/21 προκάλεσε επιπλέον θανάτους το 2022
Η ποιότητα της υγειονομικής περίθαλψης επηρεάζει ή μετριάζει τους πλεονάζοντες θανάτους
Και τέλος, πρέπει επίσης να συμπεριλάβουμε….
Τα εμβόλια κατά του Covid που χορηγήθηκαν στα τέλη του 2020 και το 2021 προκαλούν πλεονάζοντες θανάτους το 2022
Αποφασίσαμε να διερευνήσουμε αυτές τις υποθέσεις για τις εβδομάδες 1-44 του 2022 (3/1/2022 εως 6/11/2022), δοκιμάζοντας απλά μοντέλα γραμμικής παλινδρόμησης απο παγκόσμια δεδομένα, εξετάζοντας ολόκληρη τη χρονική περίοδο αλλά και χωρίζοντάς την σε περιόδους όπου ο κορωνοϊός ήταν διαδεδομένος και όταν ήταν τουλάχιστον μειούμενος (στο καλοκαίρι). Χωρίσαμε το έτος σε διακριτές χρονικές περιόδους για να ξεχωρίσουμε οποιεσδήποτε ενδείξεις της νόσου του Covid, από άλλες ενδείξεις, συμπεριλαμβανομένου του εμβολιασμού, για να μπορεσουμε να εντοπίσουμε τις πιθανές αιτίες των πλεοναζόντων θανάτων. Η ιδέα είναι ότι εάν μια αιτία απουσιάζει ή είναι αμελητέα, αλλά το αποτέλεσμα παραμένει, τότε πρέπει να υπάρχει κάποια άλλη αιτιώδης εξήγηση στην εξέλιξη του φαινομένου. Λοιπόν, αν δεν υπάρχει Covid γύρω μας, τότε τι σκοτώνει ανθρώπους; Είναι τα εμβόλια; Είναι συνέπειες του lockdown; Ή μήπως είναι μακροχρόνιος Covid;
Όλα τα δεδομένα που χρησιμοποιήθηκαν προέρχονται από δημοσιευμένες κυβερνητικές πηγές. Προφανώς, οι θάνατοι από τον Covid και τα αναφερόμενα ποσοστά κρουσμάτων είναι δογματικά καθορισμένα, επομένως οι όποιες μεροληπτικές εκτιμήτριες ενσωματώνονται στα επίσημα στατιστικά στοιχεία. Οι αναγνώστες που είναι εξοικειωμένοι με τις αναφορές μας γνωρίζουν ότι έχουμε περισσότερο από απλούς ενδοιασμούς για αυτά τα δεδομένα και για το εάν ο Covid είναι τόσο θανατηφόρος όσο ισχυρίζονται. Ως εκ τούτου, δίνουμε ένα ΤΕΡΑΣΤΙΟ πλεονέκτημα της αμφιβολίας στην άλλη πλευρά της επιχειρηματολογίας εδώ. Έτσι, οποιοδήποτε αποτέλεσμα γινεται ακόμα πιο καταδικαστικό, εάν ενεργώντας ως Συνήγοροι του Διαβόλου και χρησιμοποιώντας τους στρεβλωμένους ορισμούς της πλευράς του Διαβόλου, ο διάβολος εξακολουθεί να χάνει σε κάθε επιχείρημα.
Η ομάδα PANDA μας προσκάλεσε να παρουσιάσουμε αυτήν την εργασία σε μια από τις τακτικές σειρές συναντήσεων της PANDA για την Ανοικτή Επιστήμη. Ο Norman παρουσίασε αρχικά μιλώντας για τον ελαττωματικό ορισμό, τα δεδομένα και τη μοντελοποίηση του Covid, που δημοσιεύτηκε εδώ ως ανάρτηση τις προάλλες, και ο Martin παρουσίασε αυτό το έργο σχετικά με τους υπερβαλοντες θανάτους. Το βίντεο της παρουσίασης στην κορυφή αυτής της ανάρτησης θα εμφανιστεί επίσης στο κανάλι Rumble της PANDA, αλλά η περίληψη των αποτελεσμάτων είναι παρακάτω.
Λάβετε υπόψη ότι σε αυτήν την ανάλυση χρησιμοποιούμε δεδομένα για χώρες και τα εμφανίζουμε στα παρακάτω γραφήματα χρησιμοποιώντας το σύστημα γεωκωδικών κάθε χώρας στα διεθνή πρότυπά του ISO-3166.
Ήταν ο Covid η αιτία;
Η πρώτη μας υπόθεση είναι ότι ο Covid σκότωνε ανθρώπους, αλλά δεν είχε διαγνωστεί ως αιτία θανάτου.
Αλλά αυτό που διαπιστώσαμε ήταν ότι δεν υπήρχε στατιστικά σημαντική σχέση μεταξύ των κρουσμάτων Covid-19 το 2022 και της εβδομαδιαίας υπερβάλλουσας θνησιμότητας που παρατηρήθηκε από τις εβδομάδες 1-44. Έτσι, σε αυτό το επίπεδο ανάλυσης, δε φαίνεται ότι ο Covid καθοδηγεί την υπερβάλλουσα θνησιμότητα.
Σημείωση: Το πόσο καλά ταιριάζει η γραμμή στα δεδομένα μετριέται με τον R² (σ.σ. Συντελεστής προσδιορισμού) και η τιμή του R² κοντά στο μηδέν είναι χαμηλής ποιότητας· κοντά στο 1 είναι υψηλής ποιότητας, με την έννοια ότι η γραμμή αντιπροσωπεύει τη διακύμανση των δεδομένων.
Οι p-τιμές χρησιμοποιούνται για τον έλεγχο της σημαντικότητας - την οποία έχουμε ορίσει στο 5%, που σημαίνει ότι αποδεχόμαστε μια πιθανότητα 5% τα δεδομένα να μπορούν να παρατηρηθούν τυχαία ακόμα κι αν ΔΕΝ είχαν καθόλου συνάφεια.
Στο παραπάνω διάγραμμα διασποράς το R² είναι χαμηλό και μπορείτε να δείτε πολλά σημεία να αποκλίνουν από τη γραμμή, και άνευ σημασίας επειδή το 7% είναι υψηλότερο από τον στόχο του 5%.
Τότε τι γίνεται με τον μακροχρόνιο Covid;
Βρήκαμε όντως μια στατιστικά σημαντική γραμμική συσχέτιση μεταξύ των ποσοστών του Covid το 2020 και το 2021, η οποία θα προκαλούσε εκκρεμή νοσηρότητα, τον λεγόμενο μακροχρόνιο Covid το 2022 και που θα μπορούσε να οδηγήσει σε πλεονάζοντες θανάτους που συμβαινουν φέτος (σ.σ. 2022). Ωστόσο, αυτή η σχέση ήταν ΑΡΝΗΤΙΚΗ όπως φαίνεται στο παρακάτω διάγραμμα διασποράς και τη προσαρμοσμένη ευθεία στα δεδομένα της γραμμικής παλινδρόμησης. Ως εκ τούτου, όσο μεγαλύτερή νοσηρότητα από Covid είχε βιώσει μια χώρα τόσο λιγότεροι ήταν οι πλεονάζοντες θάνατοι, κάτι που είναι αντίθετο απο αυτό στη διαίσθηση αποτέλεσμα σύμφωνα με αυτήν την υπόθεση.
Αυτό αποκλείει τον μακροχρόνιο Covid ως εξήγηση για τους πλεονάζοντες θανάτους.
Ίσως, είναι η ποιότητα της υγειονομικής περίθαλψης ή η αυστηρότητα των lockdown;
Θα περίμενε κανείς ότι η αυστηρότητα των lockdown θα επηρεάζε την υπερβάλλουσα θνησιμότητα. Ωστόσο, αυτό που διαπιστώσαμε ήταν ότι δεν υπήρχε σημαντική στατιστική συσχέτιση μεταξύ της αυστηρότητας των lockdown και της υπερβάλλουσας θνησιμότητας.
Εδώ έχουμε ενα διάγραμμα διασποράς και τις γραμμές παλινδρόμησης και για τις δύο μεταβλητές. Πρώτα για την αυστηρότητα του lockdown:
Η ποιότητα και η διαθεσιμότητα της υγειονομικής περίθαλψης θα επηρέαζε την υπερβάλλουσα θνησιμότητα και δεδομένου ότι ορισμένες χώρες, όπως το Ηνωμένο Βασίλειο, με ουσιαστικά αξιόλογη υγειονομική περίθαλψη, όπου λίγο-πολύ εγκατέλειψαν τον έγκαιρο εντοπισμό των καρκίνων και των καρδιακών προβλημάτων, τότε θα μπορούσαμε να περιμένουμε ότι αυτό θα επηρέαζε την υπερβάλλουσα θνησιμότητα. Δυστυχώς, δεν έχουμε δεδομένα για την ποιότητα της υγειονομικής περίθαλψης για την περίοδο 2020-2022, αλλά έχουμε δεδομένα από το 2015. Όταν χρησιμοποιούμε αυτά τα δεδομένα, δε μπορούμε να δούμε κάποια σχέση μεταξύ της ποιότητας της υγειονομικής περίθαλψης και της υπερβάλλουσας θνησιμότητας.
Προφανώς, σε ορισμένες χώρες, θα υπάρξει κάποια αλληλεπίδραση μεταξύ των lockdown και της διαθέσιμης υγειονομικής περίθαλψης, επομένως παραμένουν ορισμένα ανοιχτά ερωτήματα εδώ που απαιτούν περαιτέρω διερεύνηση. Εάν κάποιος έχει καλύτερα δεδομένα ή πληροφορίες, τότε παρακαλούμε να μας ενημερώσει.
Αν δεν είναι κανένα από τα άλλα, τότε είναι τα εμβόλια;
Εντάξει, λοιπόν, αυτή είναι η περισσότερο πολιτικά φορτισμένη ερώτηση υψηλής ευαισθησίας που μπορεί να τελειώσει την κάθε καριέρα: Αν δεν είναι κάτι άλλο, τότε είναι τα εμβόλια;
Λοιπόν, βρήκαμε μια στατιστικά σημαντική γραμμική σχέση μεταξύ χωρών που είναι σε μεγάλο βαθμό εμβολιασμένες και των πλεοναζόντων θανάτων, όπως φαίνεται παρακάτω (σίγουρα, θα μπορούσατε να προσαρμόσετε ένα καλύτερο πολυωνυμικό μοντέλο σε αυτό, αλλά ας το κρατήσουμε απλό).
Τα πράγματα φαίνονται ιδιαίτερα ανησυχητικά στη Χιλή και τη Νότια Κορέα, οπού θα παρατηρήσετε ότι έχουν υποστεί μεγάλη νοσηρότητα από τον Covid και είναι σε μεγάλο βαθμό εμβολιασμένες χώρες. Η Σουηδία είναι και πάλι αξιοσημείωτη επειδή έχει πολύ μικρότερη υπερβάλλουσα θνησιμότητα. Αλλά σημειώστε ότι ΟΛΕΣ οι χώρες σε αυτό το γράφημα έχουν υπερβάλουσα θνησιμότητα, αλλα για τη Σουηδία είναι απλώς η χαμηλότερη.
Όταν συγκεντρώσουμε όλη την υπερβάλλουσα θνησιμότητα για όλες τις χώρες σε αυτήν την ανάλυση (ΗΠΑ, Καναδάς, μεγάλο μέρος της Ευρώπης και ορισμένες χώρες του νότιου ημισφαιρίου: Αυστραλία, Χιλή, Νέα Ζηλανδία και Κορέα), μπορούμε να δούμε, στο παρακάτω διάγραμμα, οτι η υπερβάλλουσα θνησιμότητα λίγο-πολύ να ακολουθεί την τάση του Covid: όταν αυξάνεται ο Covid, η υπερβάλλουσα θνησιμότητα αυξάνεται αμέσως μετά. Αλλά αυτό συμβαίνει μόνο ΜΕΧΡΙ περίπου τη 12η εβδομάδα, όταν το έναυσμα της υπερβάλλουσας θνησιμότητας διαχωρίζεται από το έναυσμα του Covid και καθώς ο Covid υποχωρεί, η υπερβάλλουσα θνησιμότητα παραμένει υψηλή.
Αυτό υποδηλώνει ότι υπάρχει κάποια προσωρινή σύνδεση που αξίζει να εξεταστεί1. Τι συμβαίνει πραγματικά μετά τη 12η εβδομάδα κατά τη διάρκεια της Άνοιξης στο βόρειο ημισφαίριο, όταν ο Covid αρχίζει να υποχωρεί;
Χρονική Ανάλυση
Για να διερευνήσουμε εάν ο Covid προκαλεί πλεονάζοντες θανάτους σε διαφορετικές εποχές του χρόνου, μπορούμε να εξετάσουμε εάν αυτός συσχετίζεται με τους πλεονάζοντες θανάτους. Τα παρακάτω διαγράμματα διασποράς δείχνουν τις διαφορετικές σχέσεις συσχέτισης σε διακριτές αλληλεπικαλυπτόμενες χρονικές περιόδους.
Χρονική ανάλυση Covid
Το πρώτο γράφημα, για τα ποσοστά της Covid-19 το 2022 και τους πλεονάζοντες θανάτους, δείχνει ότι κατά τη διάρκεια των εβδομάδων 1-12 δεν υπάρχει σημαντική συσχέτιση - αυτό συμβαίνει επειδή ορισμένες χώρες αντιμετωπίζουν χαμηλούς πλεονάζοντες θανάτους παρά τα υψηλά ποσοστά Covid, ενω ορισμένες αντιμετωπίζουν υψηλά ποσοστά Covid και υψηλούς πλεονάζοντες θανάτους (αυτό από μόνο του είναι λίγο παζλ). Αυτά τα αποτελέσματα ουσιαστικά αυτοακυρώνονται, με αποτέλεσμα να δημιουργούν σχεδόν μηδενική συσχέτιση.
Για τις εβδομάδες 12-24 και 20-32 βρίσκουμε όντως μια υψηλή και σημαντική συσχέτιση μεταξύ πλεοναζόντων θανάτων και του Covid, υποδηλώνοντας ότι ο ο Covid οδηγεί τους πλεονάζοντες θανάτους σε όλες τις χώρες (παρόλο που τόσο τα ποσοστά υπερβάλλουσας θνησιμότητας όσο και τα ποσοστά του Covid πέφτουν). Ωστόσο, για την τελευταία περίοδο, τις εβδομάδες 30-44, η επίδραση του Covid στους πλεονάζοντες θανάτους έχει εξαφανιστεί, ωστόσο η υπερβάλλουσα θνησιμότητα παραμένει θετική σε γενικές γραμμές.
Χρονική ανάλυση εμβολίων
Στη συνέχεια, κάναμε την ίδια χρονική ανάλυση για το πρόγραμμα εμβολιασμού και την υπερβάλλουσα θνησιμότητα και ρωτήσαμε: σε περίπτωση σχετικής απουσίας του Covid, σχετίζεται η υπερβάλλουσα θνησιμότητα με τα ποσοστά του εμβολιασμού και είναι αυτή η συσχέτιση μόνιμή με την πάροδο του χρόνου;
Δεν υπάρχει σημαντική συσχέτιση μεταξύ των ποσοστών εμβολιασμού και των πλεοναζόντων θανάτων στις εβδομάδες 1-12 (αν και οι θάνατοι από τον Covid σε αυτούς που εμβολιάστηκαν μπορεί να επικαλύπτουν την οποιαδήποτε επίδραση). Αλλά από την 12η εβδομάδα έως την 44η εβδομάδα μπορούμε να δούμε ότι υπάρχει μια στατιστικά σημαντική γραμμική συσχέτιση μεταξύ των ποσοστών εμβολιασμού και της υπερβάλλουσας θνησιμότητας, με σημαντικές και υψηλές τιμές R². Δεδομένου ότι ο Covid μειώνεται και σχεδόν απουσιάζει κοντά στο τέλος αυτής της περιόδου, αυτό υποδηλώνει μια ισχυρή αιτιώδη επίδραση των εμβολίων. Και το γεγονός ότι αυτό διατηρείται ενώ ο κορωνοϊός βρίσκεται στο ελάχιστο μέχρι την εβδομάδα 44 είναι ένα σαφές μήνυμα. Αυτό φαίνεται ανησυχητικό.
Συμπεράσματα
Πριν ολοκληρώσουμε οτιδήποτε, υπάρχουν ορισμένες επιφυλάξεις για την ανάλυση που πρέπει να αναφέρουμε:
Ο τρόπος με τον οποίο χωρίζουμε σε χρονικές περιόδους είναι αρκετά άτεχνος και υπάρχουν καλύτεροι τρόποι για να γίνει αυτό.
GIGO (Garbage In, Garbage Out - σκουπίδια μέσα, σκουπίδια έξω) – αυτή η ανάλυση είναι τόσο καλή όσο τα δεδομένα και οι ορισμοί που παρέχονται και υπάρχουν γνωστές προκαταλήψεις εδώ.
Η αργοπορία καταγραφής και οι καθυστερημένες αναφορές είναι ένα δυνητικά μεγάλο ζήτημα.
Οι ΗΠΑ είναι μια μεγάλη χώρα με πολλές πολιτείες που έχουν πολύ διαφορετικές πολιτικές για τον Covid. Το Λουξεμβούργο είναι μια μικρή χώρα. Αυτές αντιμετωπίζονται ισότιμα σε αυτή την ανάλυση. Άρα είναι διερευνητικη.
Τι συμπέρασμα μπορούμε να συμπεράνουμε από την ΔΙΕΡΕΥΝΗΤΙΚΗ μας ανάλυση:
Είναι σαφές ότι η αύξηση των κρουσμάτων της νόσου Covid-19 και η επίδρασή της στους πλεονάζοντες θανάτους δείχνει ότι τα εμβόλια δεν είναι αποτελεσματικά. Αυτό φαίνεται αυτονόητο και αυτό δεν είναι είδηση.
Δεν υπάρχουν στοιχεία που να υποστηρίζουν τον μακροχρόνιο Covid ως αιτία των πλεοναζόντων θανάτων.
Υπάρχουν αδύναμες ενδείξεις ως προς την αρνητική επίδραση των μέτρων του lockdown (δείτε το βίντεο).
Η ποιότητα της υγειονομικής περίθαλψης φαίνεται να είναι μη-σχετιζόμενη, αλλά δεν είμαστε ικανοποιημένοι που δεν έχουμε καλές μετρήσεις για αυτή.
Υπάρχει ένα ξεκάθαρο μήνυμα ότι το πρόγραμμα εμβολιασμού προκαλεί, τουλάχιστον ένα μέρος του ποσοστού της υπερβάλλουσας θνησιμότητας. Με αυτά τα δεδομένα τα εμβόλια δε φαίνονται ασφαλή.
Το πόσο διαρκεί αυτή η ακολουθία πλεοναζόντων θανάτων είναι άγνωστο και παραμένει μια τρομακτική προοπτική. Δε γνωρίζουμε εάν τα αποτελέσματα του προγράμματος εμβολιασμού παραμένουν, αλλά τα στοιχεία για έναν εύλογο βιολογικό μηχανισμό που συνδέει τα εμβόλια με τους ξαφνικούς θανάτους είναι πλέον ευρέως αποδεκτά.
Θα πρέπει να παρακολουθήσετε το βίντεο για την πλήρη παρουσίαση, αλλά παρακαλούμε να έχετε κατά νου ότι αυτό αποτελεί Επιστήμη εν Δράσειᵀᴹ και δεν αποτελεί τον τελευταίο λόγο πάνω στο θέμα. Είναι ΔΙΕΡΕΥΝΗΤΙΚΟ, με τον ίδιο τρόπο που στις «παλαιές εποχές» οι επιστήμονες και οι στατιστικολόγοι θα ήταν πολύ πρόθυμοι να απαντήσουν σε δύσκολες ερωτήσεις που απαιτούσαν ειλικρινή αξιολόγηση όλων των διαθέσιμων στοιχείων (μπορεί να αποτελεουσε και βελτίωση στη σταδιοδρομίας τους να το κάνουν).
Άλλες απόψεις που αξίζει να εξερευνήσετε….
Δεδομένης της σοβαρότητας του θέματος, πολλοί άνθρωποι, εκτός από τις αρχές φυσικά, το εξετάζουν από διαφορετικές οπτικές γωνίες. Ο Joel Smalley ειδικότερα, έχει κάνει επίσης τεράστιο όγκο έρευνας σε αυτό το θέμα και πρόσφατα ήταν ιδιαίτερα αποτελεσματικός στην επίλυση του δύσκολου ζητήματος των καθυστερήσεων στην καταγραφή των θανάτων (στο Ηνωμενο Βασιλειο αυτό έχει ΜΕΓΑΛΗ σημασία). Μπορείτε να εγγραφείτε για στο substack του εδώ:
Ο John Dee έχει επίσης εξερευνήσει εκτενώς αυτόν τον τομέα:
ΠΗΓΗ:
Σημειώστε ότι το διάγραμμα της θνησιμότητας σταματά νωρίς επειδή ορισμένες χώρες έχουν σταματήσει απλώς να αναφέρουν δεδομένα, όπως η Αυστραλία και ο Καναδάς.
Share this post